Teraz przez ten wakacyjny okres nadrabiam zaległości książkowe oraz filmowe. Dzisiaj chciałabym wam przedstawić kolejną książkę Carlosa Ruiz Zafóna pt. "Światła września". Jest ona trzecim tomem z trylogii mgły (niestety nie udało mi się jeszcze wyhaczyć drugiego tomu), którą już wam przedstawiałam przy okazji recenzji "Księcia mgły".

Tytuł: "Światła września"

Autor: Carlos Ruiz Zafón

Informacja z tyłu książki:
"Jest rok 1936, Simone Sauvelle po śmierci męża zostaje praktycznie bez środków do życia. Dzięki pomocy sąsiada udaje jej się dostać pracę jako ochmistrzyni normandzkiej rezydencji Lazarusa Janna, wynalazcy i właściciela fabryki zabawek. Pani Sauvelle wraz z dziećmi: 14-letnią Irene i młodszym Dorianem wyjeżdża do Normandii. Podczas pierwszej wizyty u gospodarza rodzina Sauvelle zostaje oprowadzona po części domu pełnego przedziwnych mechanicznych zabawek. Dowiaduje się również o dziwnej chorobie żony Lazarusa. Po pewnym czasie Irene zaprzyjaźnia się z Hannah, kucharką wynalazcy, dzięki której poznaje Ismaela. Kiedy Hannah zostaje odnaleziona martwa, Irene i Ismael postanawiają zgłębić tajemnicę jej śmierci. Aby tego dokonać, będą musieli rozwiązać szereg zagadek związanych z Lazarusem i jego żoną."

Okładka, pierwsze wrażenie graficzne 👀

Okładka oddaje tajemniczość całej powieści. Jest nawiązaniem do legendy o miejscowej wrześniowej nocy, podczas której pewna łódź z nieznaną nikomu pasażerką roztrzaskała się o skały przy niewielkiej wysepce z latarnią morską. Kolorystyka tej okładki opiera się głównie na błękicie oraz czerni, podobnie jak przy obwolucie "Księcia Mgły" dominują maksymalnie 3 kolory. 

Cóż, książki z cyklu młodzieżowego od Carlosa Ruiz Zafona, nie są zwykłymi książkami."Światła września" opowiadają historię dwóch rodzin- Sauvelle'ów oraz Jannów. Na początku książki poznajemy tragiczną historię Simone Sauvelle oraz jej dzieci- jej mąż umiera i pozostawia za sobą wiele kolosalnych długów. Z arystokracji spadają do biedoty. Jednak przy początku roku 1937 nadchodzi światełko nadziei- propozycja pracy jako ochmistrzyni u bogatego fabrykanta zabawek mieszkającego w Błękitnej Zatoce, w posiadłości Cravemoore. Simone bez wahania przyjmuje ofertę pracy w niewielkim miasteczku w Normandii, gdzie otrzymuje również dom dla siebie i swojej rodziny. Irene (14- letnia córka Simone Sauvelle) w miasteczku poznaje nietypowego chłopca-  szesnastoletniego Ismaela, który staje się dla niej kimś bardzo ważnym oraz jego kuzynkę- Hannah.

Niestety po niedługim czasie, w lesie niedaleko Cravemoore zaczynają się dziać niepokojące rzeczy, a pierwszą z nich jest tajemnicza śmierć Hannah.

Ismael i Irene postanawiają przeprowadzić śledztwo w sprawie tego tragicznego wydarzenia, ponieważ działalność żandarmerii jest daremna. Podczas tego dochodzenia zaczynają odkrywać karty przeszłości Lazarusa Janna, który jest przełożonym matki Irene.

Nikogo raczej nie zdziwi fakt, że tą powieść pochłonęłam w mgnieniu oka i czytałam ją z zapartym tchem. Bardzo podoba mi się to, że Zafon modyfikuje powieść tak, żeby cały czas wciągała czytelnika. Dodatkowo postać Irene jest niesamowita- jak na swój wiek dziewczyna jest bardzo odważna, wie czego pragnie i nic nie jest w stanie jej złamać. Przez to ogromnie ją polubiłam. Całość książki z czystym sumieniem oceniam na 8,5/10.