Czy słyszałeś legendę o "Światłach Września"?

Cześć i czołem!

Teraz przez ten wakacyjny okres nadrabiam zaległości książkowe oraz filmowe. Dzisiaj chciałabym wam przedstawić kolejną książkę Carlosa Ruiz Zafóna pt. "Światła września". Jest ona trzecim tomem z trylogii mgły (niestety nie udało mi się jeszcze wyhaczyć drugiego tomu), którą już wam przedstawiałam przy okazji recenzji "Księcia mgły".

Tytuł: "Światła września"

Autor: Carlos Ruiz Zafón

Cykl: "Trylogia mgły" (tom 3)

Wydawnictwo: Muza

Data wydania: 2013 (data przybliżona)

Liczba stron: 254

Informacja z tyłu książki:
"Jest rok 1936, Simone Sauvelle po śmierci męża zostaje praktycznie bez środków do życia. Dzięki pomocy sąsiada udaje jej się dostać pracę jako ochmistrzyni normandzkiej rezydencji Lazarusa Janna, wynalazcy i właściciela fabryki zabawek. Pani Sauvelle wraz z dziećmi: 14-letnią Irene i młodszym Dorianem wyjeżdża do Normandii. Podczas pierwszej wizyty u gospodarza rodzina Sauvelle zostaje oprowadzona po części domu pełnego przedziwnych mechanicznych zabawek. Dowiaduje się również o dziwnej chorobie żony Lazarusa. Po pewnym czasie Irene zaprzyjaźnia się z Hannah, kucharką wynalazcy, dzięki której poznaje Ismaela. Kiedy Hannah zostaje odnaleziona martwa, Irene i Ismael postanawiają zgłębić tajemnicę jej śmierci. Aby tego dokonać, będą musieli rozwiązać szereg zagadek związanych z Lazarusem i jego żoną."

źródło: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/98346/swiatla-wrzesnia

Okładka, pierwsze wrażenie graficzne 👀

Okładka oddaje tajemniczość całej powieści. Jest nawiązaniem do legendy o miejscowej wrześniowej nocy, podczas której pewna łódź z nieznaną nikomu pasażerką roztrzaskała się o skały przy niewielkiej wysepce z latarnią morską. Kolorystyka tej okładki opiera się głównie na błękicie oraz czerni, podobnie jak przy obwolucie "Księcia Mgły" dominują maksymalnie 3 kolory. 

Fabuła, rozwój książki 📖

Cóż, książki z cyklu młodzieżowego od Carlosa Ruiz Zafona, nie są zwykłymi książkami."Światła września" opowiadają historię dwóch rodzin- Sauvelle'ów oraz Jannów. Na początku książki poznajemy tragiczną historię Simone Sauvelle oraz jej dzieci- jej mąż umiera i pozostawia za sobą wiele kolosalnych długów. Z arystokracji spadają do biedoty. Jednak przy początku roku 1937 nadchodzi światełko nadziei- propozycja pracy jako ochmistrzyni u bogatego fabrykanta zabawek mieszkającego w Błękitnej Zatoce, w posiadłości Cravemoore. Simone bez wahania przyjmuje ofertę pracy w niewielkim miasteczku w Normandii, gdzie otrzymuje również dom dla siebie i swojej rodziny. Irene (14- letnia córka Simone Sauvelle) w miasteczku poznaje nietypowego chłopca-  szesnastoletniego Ismaela, który staje się dla niej kimś bardzo ważnym oraz jego kuzynkę- Hannah.

Niestety po niedługim czasie, w lesie niedaleko Cravemoore zaczynają się dziać niepokojące rzeczy, a pierwszą z nich jest tajemnicza śmierć Hannah.

Ismael i Irene postanawiają przeprowadzić śledztwo w sprawie tego tragicznego wydarzenia, ponieważ działalność żandarmerii jest daremna. Podczas tego dochodzenia zaczynają odkrywać karty przeszłości Lazarusa Janna, który jest przełożonym matki Irene.

Moja opinia 💫

Nikogo raczej nie zdziwi fakt, że tą powieść pochłonęłam w mgnieniu oka i czytałam ją z zapartym tchem. Bardzo podoba mi się to, że Zafon modyfikuje powieść tak, żeby cały czas wciągała czytelnika. Dodatkowo postać Irene jest niesamowita- jak na swój wiek dziewczyna jest bardzo odważna, wie czego pragnie i nic nie jest w stanie jej złamać. Przez to ogromnie ją polubiłam. Całość książki z czystym sumieniem oceniam na 8,5/10.